Tensfield (B) Blue Monday Blauwe Kater Leuven (25-03-2019) reporter & photo credits: Freddie info club: Blauwe Kater info band: Tensfield © Rootsville 2019

Op een blauwe maandag gaat het gewoontegetrouw richting "Blauwe Kater" te Leuven. Nog een weekje aftellen alvorens we richting Azoren trekken voor de "European Blues Challenge" in Ponta Delgada (São Miguel). Het is altijd wel een beetje het voorhoofd fronsen waarom ze bij de "EBC" steeds de uithoeken gaan opzoeken, alsof ze het niet willen dat het voor de blues liefhebbers een vast agendapunt zou kunnen worden. Akkoord volgend jaar is het in "Olland" ergens in de buurt van Amsterdam en kunnen we de Belgische finale van dit event beleven op zaterdag 12 oktober bij de blues vrienden van Hookrock. Misschien is het voor de "EBC" Azerbeidjan dan weer een optie voor 2021. Vreemde kronkels hebben ze wel :-)

Voor de "Blue Monday" editie van vandaag tekenen die van "Tensfield" present. Met deze "Tensfield" bevinden we ons bij de 21th Century Blues en dat betekent blues waarbij luisteren een must is. Niet de alledaagse shuffles of het rockgeweld waar sommigen onder ons voor vallen maar degelijk in elkaar gestoken nummers waar werd over nagedacht. Chacun son blues uiteraard maar deze "Tensfield" stond toch maar mooi al op "Blues Peer" vorig jaar.

Dit "Blues Quartet" bestaat uit Raffe Claes (vocals, guitar), Koen Geudens als toetsenist en een solide ritme sectie met als drummer Jurgen Moelans en aan de basgitaar Geert Zonderman. In 2016 brachten ze hun debuutplaat "Freeze The Clock" uit met daarop eigen werk waarbij de term "Fusion" niet vreemd is. Wedden dat de Raffe van "Tensfield" dit jaar vooraan het podium staat op "Blues Peer" wanneer Matt Schofield op onze Nationale feestdag de Britse blues colors zal komen verdedigen met zijn innovatieve gitaarrifjes.

In eerste instantie lijkt de "Blauwe Kater" leeg alsof de studenten buiten de eerste beroering van de snaren zitten af te wachten. Op de eerste aanslag van de instrumenten zoeven de wachtenden naar binnen en zitten we dadelijk in de vertrouwde en warme sfeer van dit etablissement. Meteen ook kon Steffie aan het werk :-). De mannen hun lijflied "Up To Tensfield" staat als eerste op hun album en wordt ook hier vanavond gebruikt als binnenkomer. Een jazzy instrumentaaltje dat zich gewillig laat beluisteren en meteen ook voor de positieve vibes komt te zorgen hier in de "Kater".

Ik schreef het al geen traditionale blues maar een mix van blues, rock en funk al dan niet met een jazzy ondertoon, zoals ook hun "Hoodoo Herbs". Het album uit 2016 vormt het leeuwenaandeel van de nummers voor vanavond en toch zijn ze in alle stilte nieuw werk aan het fine-tunen. Met "Tell Me" komt het rockaspect een ietsje naar voren zonder dat we naar de oordopjes hoeven te grijpen. Aangename fusion blues waarbij iedere muzikant van deze "Tensfield" zijn "spotlight" krijgt. Tijdens de beroering van de "black & white keys" profileert Koen zich als voleerd bandleider en volgen de behagelijke grooves elkaar op. Het betere werk van "string bender" Raffe op zijn 'Strat" komt verfijnd over, dit geruggesteund door de uitstekende ritme sectie van Jurgen en Geert.

Je kan hier hoegenaamd niet spreken van drie muzikanten en een drummer want bij Jurgen Moelans lijkt het wel of een Gene Krupa hier achter de snare en toms zit en lijkt het wel as easy as one, two, three. Het lijkt wel op watchin' channel zero want er wordt geen seconde verloren tussen de nummers. Ook "Freeze The Clock" herbergt enige fingerbusters. Een zeldzaam aspect bij een concert van deze "Tensfield" is het brengen van covers. Hier vanavond ingevuld door Elmore James blues standard "The Sky Is Crying" maar dan in de Texas style van een Stevie Ray Vaughan. Ook Bobby Bland's "Further On Up The Road" wordt er gebracht en zo kiezen wij het ruime sop richting (Ge)Varenwinkel met nog een drukke week voor de boeg...CU later Stephie, Gert en Bas, see you with "The Sextones" on monday april 8...bij leven en welzijn ;-)